THUISBLIJFMOEDER: een bewuste keuze
Vroeger was het gebruikelijk dat de man de kost verdiende, terwijl de vrouw zorgdroeg voor het huishouden en de kinderen. Tegenwoordig lijkt het de norm om als vrouw minimaal parttime buiten de deur te werken. Ook wanneer er kinderen komen. Nutricia sprak met een aantal thuisblijfmoeders die er bewust voor hebben gekozen om fulltime op hun kroost te passen. Hoe maakten zij deze keuze en bevalt het hen nog steeds?
Redenen om thuis te blijven
Veel thuisblijfmoeders, of ze nu hoog- of laag opgeleid zijn, hebben een aantal dingen gemeen. In de eerste plaats willen ze de opvoeding niet uit handen geven. Ze zien het ouderschap als een leuke baan, die ze zelf zo goed mogelijk willen vervullen. Het welzijn van hun kinderen vinden ze vele malen belangrijker dan het hebben van een hoog inkomen. Isa, moeder van Dennis (bijna 4) en Lisa (1,5) herkent dit. “Waar vriendinnen tijdens onze studies droomden van een baan met een hoog aanzien en een dito salaris, kon ik niet wachten om moeder te worden. Voor mij is er geen uitdagendere baan dan het grootbrengen van een baby”.
De mooiste baan die er is
Voor Hanneke, moeder van de 16 maanden oude Maren, was de keuze om thuis te blijven niet eenvoudig. “Als jonge vrouw van 28 ben ik opgegroeid in een geëmancipeerde omgeving, waarin er van alles van je wordt verwacht. Toen mijn dochter geboren werd, wilde ik heel graag voor haar zorgen. Maar ik had ook het gevoel dat ik carrière moest maken. Ik heb immers een goede HBO-opleiding gevolgd en ik werkte al een aantal jaar met veel plezier als HR adviseur. Wat voor mij de doorslag gaf, is dat naar mijn idee een moeder die zo veel mogelijk bij haar is.”
Rust in het gezin
Nienke, moeder van Sophie van bijna 6, Iris van 2,5 en Daan van 5 maanden, heeft na de geboorte van haar oudste dochter nog even parttime gewerkt. “De combinatie van presteren op het werk en een zo goed mogelijke moeder zijn, viel me erg zwaar. Als ik op mijn werk was, miste ik Sophie en kon ik me niet volledig focussen op mijn werk. En zodra ik na een lange werkdag thuiskwam, was ik vaak zo moe dat ik niet optimaal kon genieten van mijn gezin. Ook was Sophie in het begin vrij vaak ziek. En ook al was het een onschuldige verkoudheid, ik wilde gewoon bij haar zijn. Na een aantal goede gesprekken met mijn man heb ik mijn baan opgezegd. Het was voor ons de beste beslissing ooit. Het idee dat ik er altijd voor mijn kinderen kan zijn wanneer ze me nodig hebben, vind ik heel fijn. Hierdoor is er veel meer rust gekomen in ons gezin. Ook mis ik niets. De eerste woordjes, de eerste stapjes, ik heb ze allemaal van dichtbij meegemaakt. Voor mij kan daar geen functie in het bedrijfsleven tegenop. Andere moeders zou ik adviseren om vooral te doen wat goed voelt. Ik vind het heerlijk om thuis te zijn en ik heb genoeg hobby’s om me ook te vermaken wanneer de kinderen me even niet nodig hebben. Sommige mensen uit mijn omgeving benijden mijn keuze, maar ik heb ook vriendinnen die voor geen goud met me willen ruilen. En dat hoeft ook niet. Er is geen goed of fout. Het is vooral een kwestie waar jij en de rest van het gezin het gelukkigst van worden.”