Wat is een buitenbaarmoederlijke zwangerschap?

Tijdens de reis van eierstok naar baarmoeder kan de eicel ergens vast komen te zitten, bijvoorbeeld in een eileider. Als de eicel daar bevrucht raakt en daar verder groeit, noemen we dat een buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Ook kan de eicel bevrucht worden en pas daarna ergens vast komen te zitten en verder groeien. Ook dan spreken we van een buitenbaarmoederlijke zwangerschap.

Meestal bevindt een buitenbaarmoederlijke zwangerschap zich in een eileider, maar het kan ook in de eierstok, baarmoederhals en buikholte zitten. Het is heel verdrietig, maar een bevruchte eicel buiten de baarmoeder kan nooit doorgroeien tot een baby. Minder dan 1% van de zwangerschappen is buitenbaarmoederlijk.

Wat zijn de oorzaken van een buitenbaarmoederlijke zwangerschap?

Iedere bevruchting geeft kans op een buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Maar de kans erop is groter als je:

• al wat ouder bent
• vruchtbaarheidsbehandelingen hebt gehad
• een beschadiging hebt aan een eileider.

De kans op een beschadiging aan een eileider is weer groter als je:

• een ontstoken eileider hebt gehad door een geslachtsziekte als gonorroe of chlamydia
• een eileider hebt die ontstoken is geraakt door een lichte chronische baarmoedervliesontsteking (een spiraaltje kan dit als bijwerking hebben)
• geopereerd bent aan een eileider
• een mislukte sterilisatie hebt gehad
• een aangeboren afwijking aan een eileider hebt
• eerder een buitenbaarmoederlijke zwangerschap hebt gehad (dan is de kans ongeveer 15 tot 20% hoger dan wanneer je geen buitenbaarmoederlijke zwangerschap hebt gehad).

Wat zijn de symptomen van een zwangerschap buiten de baarmoeder?

Een buitenbaarmoederlijke zwangerschap is in de eerste weken van de zwangerschap lastig te herkennen. Misschien denk je dat je klachten bij de zwangerschap horen. Je kunt last hebben van vage klachten zoals vaginaal bloedverlies, lichte buikpijn, misselijkheid of braken.

Ook kun je pijn aan 1 kant van je buik hebben en die pijn kan uitstralen naar je rug, schouders of bovenbenen. Daarnaast komt flauwvallen voor. Als de bevruchte eicel in een eileider zit en daar niet meer ‘past’, kunnen de klachten plotseling verergeren. Neem contact op met je huisarts of bel zo snel mogelijk je verloskundige of gynaecoloog.

Hoe wordt een buitenbaarmoederlijke zwangerschap vastgesteld?

Een buitenbaarmoederlijke zwangerschap kan op een paar manieren vastgesteld worden:

• Via een (vaginale) echo. Een verloskundige, gynaecoloog of echoscopist gaat dan met behulp van een echoapparaat op zoek naar de bevruchte eicel.
• Via een bloedtest. Bij een buitenbaarmoederlijke zwangerschap stijgt het hormoon hCG (humaan choriongonadotrofine) in je bloed minder snel dan bij een gewone zwangerschap. Het hormoon hCG wordt in het begin van je zwangerschap aangemaakt door het embryo, later neemt de placenta dat normaal gesproken over.
• Soms is een kijkoperatie nodig om te zien of de zwangerschap zich buiten de baarmoeder bevindt.

De behandeling

Als je een buitenbaarmoederlijke zwangerschap blijkt te hebben, word je doorverwezen naar de gynaecoloog. Daar word je verder behandeld. De behandeling is afhankelijk van de klachten, wat er eventueel gezien is op een echo en de hoeveelheid zwangerschapshormoon in het bloed.

Soms kun je afwachten tot je lichaam de zwangerschap zelf afbreekt, maar het kan ook verstandig zijn te kiezen voor medicijnen of een operatie. De gynaecoloog bespreekt met je wat voor jou de beste behandeling is.